Przejdź do głównej zawartości

Nowy Projektor Jagielloński

Kilkanaście dni temu pojawiła się nowa wersja "Projektora Jagiellońskiego". To publikacja, która w ciekawy sposób przedstawia aktualne badania prowadzone na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W "Projektorze" opisane są także badania naszego zespołu, który pracuje w ramach projektu "Zasady prowadzenia biomedycznych badań naukowych z udziałem ludzi. Wybrane zagadnienia bioetyczne" finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki.

Oto fragment:

"Z nadzieją czekamy na informacje o lekach i procedurach pozwalających coraz skuteczniej walczyć z nowotworami, chorobami układu krążenia czy AIDS. Kto z nas nie pragnie żyć długo, ciesząc się dobrym zdrowiem?

Dzięki badaniom biomedycznym poprawia się jakość i długość życia każdego z nas. Gdyby nie testowano i nie wprowadzano na rynek nowych farmaceutyków, dziś wciąż borykalibyśmy się z wieloma chorobami.

Badania nad nowym lekiem bądź procedurą medyczną wymagają, aby najpierw przetestować je, używając w tym celu modeli. Część z nich stanowią modele komputerowe, lecz pod tą nazwą kryją się również wykorzystywane w nauce zwierzęta. Jeżeli wyniki badań na modelach potwierdzą skuteczność nowych farmaceutyków (lub wyrobów i procedur medycznych), rozpoczyna się testy kliniczne z udziałem ludzi".

Więcej informacji zawartych w "Projektorze" na temat naszych badań można znaleźć tutaj.



Dotychczasowe wyniki naszych badań zostały opublikowane w następujących artykułach
(większość z nich w otwartym dostępie):

J. Piasecki, M. Waligora, V. Dranseika, Non-beneficial pediatric research: individual and social interests, Medicine, Health Care and Philosophy 2014, Jul 31. Epub, (Open Access).

M. Waligora, V. Dranseika, J. Piasecki, Child's assent in research: Age threshold or personalisation?, BMC Medical Ethics 2014, 15:44, doi:10.1186/1472-6939-15-44 (Open Access).

M. Waligora, Is a requirement of personalised assent realistic? A case from the GABRIEL project, European Journal of Human Genetics (2014) 22, 855; doi:10.1038/ejhg.2013.259. Letter to the editor. [Giesbertz NA, Bredenoord AL, van Delden JJ, Reply to Waligora, European Journal of Human Genetics, 2013 Nov 6. doi: 10.1038/ejhg.2013.260].

J. Różyńska, Spór o fundamenty etyki randomizowanych badan klinicznych, w: Etyka w medycynie wczoraj i dziś. Wybrane zagadnienia, Kraków: Impuls 2013.

M. Broga, G. Mijaljica, M. Waligora, A. Keis, A. Marusic, Publication Ethics in Biomedical Journals from Countries in Central and Eastern Europe, Science and Engineering Ethics 2014; 20: 99–109. doi: 10.1007/s11948-013-9431-x (Open Access).

M. Waligora, A European consistency for functioning of RECs? We just lost our chance, Journal of Medical Ethics 2013 Jun; 39(6):408-9. doi: 10.1136/medethics-2012-101228.

M. Waligora, Failures in Clinical Trials in the European Union: Lessons from the Polish Experience, Science and Engineering Ethics 2013 Sep;19(3):1087-98. doi: 10.1007/s11948-012-9400-9 (Open Access).

Popularne posty z tego bloga

Protokół z Groningen

W czasopiśmie Medycyna Wieku Rozwojowego (1) pojawiły się niedawno opracowane przez zespół lekarzy, psychologów, etyków i prawników Rekomendacje dotyczące postępowania z matką i noworodkiem urodzonym na granicy możliwości przeżycia. Jak pokazują badania, wielu lekarzy pracujących na oddziałach intensywnej opieki neonatologicznej podejmuje decyzje o rozpoczęciu lub przerwaniu terapii noworodków urodzonych na granicy przeżycia (2). Decyzje takie są związane z wieloma dylematami etycznymi. Gdy byłem ostatnio w Holandii, a dokładnie w Groningen, przeglądałem tamtejszą prasę, w dzienniku NRC-Next z 17 stycznia zaciekawił mnie wywiad z Borem Verkroostem, mężczyzną, który, cierpi na rzadką chorobę Epidermolysis Bullosa (EB), czyli pęcherzowe oddzielanie się naskórka. Choroba ta charakteryzuje się powstawaniem pęcherzy w obrębie naskórka, błony podstawnej lub skóry właściwej. Pęcherze te powstają na skutek np. dotyku i są bardzo bolesne. W dalszym rozwoju tej choroby mogą stać się przyczy...

Prywatność w szpitalu

Życie rozpieszcza chyba tylko nielicznych, w każdym razie bywa tak, że i bioetyk musi poleżeć przez kilka dni w szpitalu. Leży więc obserwuje i przysłuchuje się. Oto grarść obserwacji, swego rodzaju sprawozdanie z obserwacji uczestniczącej. Świadectwo naszej szpitalnej kultury. Szpital, w którym rzecz przebiega jest duży, duże jest miasto, w którym szpital się znajduje. Co więcej, jest to jednostka leczniczo-akademica. „Pacjent przed przyjęciem dostaje numer MIP – medyczny identyfikator pacjenta – swego rodzaju broń, dzięki której może ochronić swoją prywatność: jeśli ktoś chce dowiedzieć się czegoś o zdrowiu pacjenta musi znać jego numer MIP. Znając MIP mogę np. zadzwonić i zapytać, czy taka a taka osoba została przyjęta na oddział” - taką informację dostaję od pani, która wypisuje kartę przyjęcia. Następnie otrzymuję do wypełnienia formularz A4; muszę podpisać w kilku miejscach; zgoda na leczenie, zgoda na udzielanie informacji osobom, które np. dzwonią i chcą się dowiedzieć, czy je...

Szacunek dla ludzkiego ciała

Zostałem niedawno poproszony przez telewizję Przystanek Student o skomentowanie otwarcia wystawy The Human Body Exhibition . Wystawa ta budzi wiele emocji: niektórzy się oburzają, w innych zaś wywołuje ona żywe zainteresowanie. Zadaje się więc pytanie o to, co można robić z ludzkim ciałem? Czy istnieją jakieś granice jego wykorzystania? Ogólnie możemy rozróżnić między trzema rodzajami bytów [1]. Po pierwsze, istnieją byty, które posiadają status moralny. Innymi słowy – ze względu na jakąś określoną charakterystykę, rodzą w nas pewne zobowiązania moralne. Przykładowo osoba ludzka posiada pełen status moralny. Jeśli zatem X jest osobą, to nie można X traktować jedynie jako środka do celu. Bycie osobą rodzi całkiem konkretne zobowiązania: kogoś, kto jest osobą powinniśmy szanować i brać pod uwagę jej/jego pragnienia, szanować jej /jego decyzje i wartości [1]. Bytami, które również mają jakiś status moralny – choć być może nie aż tak wysoki, jak osoba ludzka, są zwierzęta. Przyznajmy...