Przejdź do głównej zawartości

Program zdrowotny

Obraz
Autor:

Premier Donald Tusk zapowiedział, że procedura in vitro znajdzie się na liście programów zdrowotnych finansowanych przez państwo (link). Program zdrowotny to „zespół zaplanowanych i zamierzonych działań z zakresu opieki zdrowotnej ocenianych jako skuteczne, bezpieczne i uzasadnione, umożliwiających w określonym terminie osiągnięcie założonych celów. Polegają one na wykrywaniu i realizowaniu określonych potrzeb zdrowotnych oraz poprawę stanu zdrowia określonej grupy świadczeniobiorców” (Gazeta Prawna). Programy zdrowotne mogą być realizowane przez poszczególnych ministrów, jednostki samorządu terytorialnego oraz NFZ. Można sądzić, że premier Tusk ogłaszając powstanie programu zdrowotnego dotyczącego procedury in vitro nie chce pozostać w tyle za niektórymi samorządami, które zapowiedziały wcześniej, że zamierzają uruchomić finansowanie in vitro. Dla osób, które chcą skorzystać z tej procedury jest to na pewno dobra wiadomość. Z drugiej jednak strony pojawiają się dwie wątpliwości.

Po pierwsze, zdaje się, że kwestia in vitro w dalszym ciągu nie będzie w Polsce uregulowana. Premier wprawdzie uznał, że zabieg in vitro musi zostać opisany „metodą procedury medycznej, ponieważ obecnie nie jest ona prawnie opisana”. Jednak opis procedury in vitro dotyczyłby tylko procedur wykonywanych w ramach programu zdrowotnego. Pomysł z programem zdrowotnym ma zaś na celu obejście nie tylko kłopotliwych politycznie i od dłuższego czasu jałowych sporów dotyczących ustawy, ale także wprowadzenie regulacji metody in vitro za pomocą rozporządzenia ministra. Wprowadzenie rozporządzenia regulującego tak ważną kwestię jak in vitro mogłoby bowiem zostać uznane za niekonstytucyjne. In vitro w dalszym ciągu będzie zatem nieuregulowane w placówkach prywatnych, które nie będą uczestniczyć w programie wprowadzonym przez rząd, i jednocześnie realizowane zgodnie z procedurami opisanymi w rządowym programie zdrowotnym.

Drugie zastrzeżenie, jakie można mieć do rządu, dotyczy psucia debaty publicznej i w ogóle życia politycznego w Polsce. Funkcją debaty publicznej, a także całego procesu legislacyjnego jest nie tylko ustanowienie kompromisowego prawa, ale prawa, które ma szeroką (najlepiej powszechną) legitymację społeczną. Mówiąc krótko, mogę się nie zgadzać z zapisami tej czy innej ustawy, uznawać je za głupie lub nawet niemoralne, jednak aprobuję je ze względu na to, że zostały one uchwalone w sposób legalny. Jeśli dążę do zmiany tych zapisów, robię to również wykorzystując demokratyczne procedury. Nie będzie powszechnego szacunku dla państwa i prawa, jeśli rządzący (nawet przy aprobacie niektórych rządzonych) będą pozwalać sobie na tego typu drogi na skróty. Nie mówiąc już o tym, że utrwalenie tego typu kultury politycznej, w której o ważnych kwestiach zdrowotnych i światopoglądowych rozstrzyga się na poziomie rozporządzeń może być na dłuższą metę niekorzystne dla rozwiązań liberalnych. Jeśli udałoby się dziś przeprowadzić ustawę o in vitro, to rządowi PiS i SP, będzie trudniej ją zmienić. Nie można się jednak spodziewać, aby poseł Piecha ponownie obejmując tekę ministra zdrowia utrzymał programy zdrowotne wprowadzone przez Arułkowicza i aby sam oprał się pokusom wydawania rozporządzeń miast przeprowadzenia ustaw.
Zdjęcie ze strony: http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/co-donald-tusk-robil-13-grudnia-1981-przedostal-sie-do-stoczni-gdanskiej-organizowac-protest_218107.html
Etykiety:

Popularne posty z tego bloga

Istota ludzka w sensie biologicznym i moralnym

Autor:
Mary Anne Warren w artykule Moralny i prawny status aborcji broni prawa kobiety do przerwania ciąży w dowolnym momencie jej trwania. Twierdzi ona, że stanowisko prezentowane przez Thomson (stanowisko to przedstawiłem w swoim ostatnim wpisie JP), nie daje się utrzymać. Zdaniem Warren argumentacja Thomson sprowadza się do uznania zasady: mogę zabić niewinną osobę, która pojawi się wbrew mojej woli (ale też i nie z własnej woli) w obrębie mojej własności. Według Warren nie możemy zabijać niewinnych osób, tylko z tego powodu, że znalazły się w obrębie naszej własności. Trzeba zatem znaleźć inny sposób na wykazanie, że kobieta ma prawo do aborcji. Kluczowym problemem staje się status moralny płodu. Musimy odpowiedzieć na pytanie, czy jest on osobą czy też nie? Zdaniem autorki możemy rozróżnić między (a) człowiekiem – jako przynależącym do gatunku homo sapiens i b) osobą, czyli podmiotem moralnym, któremu przysługują pewne szczególne prawa. Mamy tedy dwa kryteria bycia człowiekiem: bio
Czytaj więcej

Prawo do życia a prawo do dysponowania swoim ciałem

Autor:
Argumentacja za dopuszczalnością aborcji może zasadniczo zmierzać w dwóch różnych kierunkach. Po pierwsze można odwoływać się do pojęcia naturalnego uprawnienia matki do zdrowia lub możności decydowania o własnym ciele itp. Po drugie można starać się wykazać, że płód nie jest osobą, i w związku z tym w ogóle nie przysługują mu prawa właściwe człowiekowi. Z pierwszym rodzajem argumentacji mamy do czynienia w tekście Judith Thomson Obrona sztucznego poronienia . Thomson wychodzi z założenia, że nawet jeśli nie odmówimy zarodkowi statusu osoby, jego bezwzględne prawo do życia nie jest czymś oczywistym. Innymi słowy: dyskusja między zwolennikami i przeciwnikami dopuszczalności aborcji nie jest dyskusją o ludzki status zarodka. Dlatego, aby zilustrować swoją argumentację proponuje ona następujący eksperyment myślowy: wyobraź sobie, że zostajesz porwany/porwana, nie wiesz, co się z tobą dzieje, na pewien czas tracisz świadomość. Gdy się budzisz okazuje się, że jesteś podłączony/podłączona d
Czytaj więcej

Protokół z Groningen

Autor:
W czasopiśmie Medycyna Wieku Rozwojowego (1) pojawiły się niedawno opracowane przez zespół lekarzy, psychologów, etyków i prawników Rekomendacje dotyczące postępowania z matką i noworodkiem urodzonym na granicy możliwości przeżycia. Jak pokazują badania, wielu lekarzy pracujących na oddziałach intensywnej opieki neonatologicznej podejmuje decyzje o rozpoczęciu lub przerwaniu terapii noworodków urodzonych na granicy przeżycia (2). Decyzje takie są związane z wieloma dylematami etycznymi. Gdy byłem ostatnio w Holandii, a dokładnie w Groningen, przeglądałem tamtejszą prasę, w dzienniku NRC-Next z 17 stycznia zaciekawił mnie wywiad z Borem Verkroostem, mężczyzną, który, cierpi na rzadką chorobę Epidermolysis Bullosa (EB), czyli pęcherzowe oddzielanie się naskórka. Choroba ta charakteryzuje się powstawaniem pęcherzy w obrębie naskórka, błony podstawnej lub skóry właściwej. Pęcherze te powstają na skutek np. dotyku i są bardzo bolesne. W dalszym rozwoju tej choroby mogą stać się przyczy
Czytaj więcej